Bari

Vaste land, terug in Italië. En ook hier weer prachtig weer. We zijn er wel vroeg en mogen al om 8 uur van boord. We hebben tot 12 uur de tijd en dan gaan we verder. Het is erg rustig maar wat wil je op zondagochtend. Alleen wij zijn zo gek om dan door de stad te lopen. 

Bari is een ontzettend leuk plaatsje. Zo had ik er nog wel een aantal willen hebben. We beginnen met het oude gedeelte en komen al vrij snel bij een kerk waar al een dienst bezig is. De Grieks-Orthodoxe kerk. Je mag geen foto's maken (ook niet na de dienst) maar van wat we kunnen zien is het heel anders dan de kerken die wij kennen. Het is er naar verhouding vrij donker doordat er maar weinig ramen zijn. En degene die er zijn, dar zit glas-in-lood in Dus dat laat ook niet echt veel licht door. Wel rijkelijk versierd met van alles en nog wat. 

We lopen langs het water door naar de andere kant. En daar is veel bedrijvigheid. Ik kan zeggen dat ik dit graag had overgeslagen. Het zijn vissers. Die staan zo om de 50 meter met hun waar. En dat is.......octopus! Is niet erg, maar ze komen neet uit zee en de arme beestjes worden even doodgemaakt voor consumptie. Dat wil je liever niet zien zo vroeg in de ochtend.  Maar er waren genoeg mensen voor wie het blijkbaar een delicatesse is zo'n broodje octopus. Yak! 

Na een leuke kaart voor onze kamerdame Maria te hebben gekocht gaan we terug naar het schip.

Vanmiddag is de bingo! Kaarten zijn de avond van tevoren al te krijgen maar wij hebben ze toen niet gekocht. Betekent wel dat we ze nu iets duurder moeten inkopen. He, het is de laatste dag dus we gaan ff gek doen. Dan maar iets meer betalen voor de 4 kaarten. En ja hoor: John wint de BINGO!. € 200 in de pocket whoopwhoop.....

We hebben nog 1 show vanavond. De koffers zijn gepakt, alleen de labels moeten er nog op. Na de show (van een Italiaan die heel goed kan zingen, maar iet minder trompet kan spelen) gaan we de koffers verder afmaken. John gaat de kinderen helpen en die staan net op de gang, als de purser ze al komt halen. Dus ik vertel dat er nog 2 koffers komen. Ja hoor zet maar neer. Dus wij als een razende Roland de labels erop gehangen.  En toen konden ze vlak na die van Iris en Jelle ook mee. Je weet maar nooit hoe en waar ze dingen morgen neerzetten en anders loop je maar te zoeken...