On our way

Pff. Valt niet mee kwart voor 4 je bed uit. Half 6 met alles en iedereen in de auto en naar Schiphol. Alles loopt op rolletjes en op tijd zijn we de security door. John en ik worden eruit gehaald met onze handbagage. John omdat hij een laptop in de tas heeft. Ik omdat er een klein schaartje in mijn medicijntasje zit. Die wordt opgemeten en hoera, hij mag mee. Op de terugweg maar in de ruimbagage. Zelfs het vliegtuig vertrekt op tijd. Daar worden we naartoe gebracht per bus. 

De vlucht verloopt voorspoedig en op tijd landen we in een deels bewolkt Venetië. En dan begint het...

We hebben, tegelijk met de cruise, een transfer geregeld. Alleen... dat is volgens de dames ter plaatse voor 2 personen. Lastig als je met 4 ben. Alles gaat nog met papiertjes dus is ff zoeken. Na enige tijd komt de hoofddame met de mededeling dat ze kan zien dat er voor 4 gereserveerd is op de tablet. Jippie! We mogen met zn allen in de bus naar de terminal. 

Aangekomen bij de terminal beleven we een soort Disney attractie. We beginnen bij de incheckdeur. Gelukkig hoeven we niet te wachten tot de inchecktijd op onze kaart en zijn we snel door naar de bagage-incheck bij deur nummer 2. Vandaar naar deur nummer 3: de instapcontrole. Riemen, horloges en andere zaken in de bakken. We krijgen een nummer voor de transferboot naar het schip. Nog nooit zoveel transfers op 1 dag gehad: van de garage naar de vertrekhal, van de vertrekhal naar het vlievtuig, vervolgens per bus naar de transferboot en dan daarmee naar het schip. 

Onze hut is al schoon als we daar de  cruisekaarten gaan halen. Die worden aan de deur gehangen. Heel bijzonder. Eerst naar het buffet voor eten. Zeer gevarieerd en heel lekker. Dat belooft wat. Door het restaurant naar onze kamer. Waarom? Omdat er bepaalde mensen zijn die graag willen weten net hoeveel we 's avonds aan de tafel zitten. Het blijkt een tafel van 8. En dat zijn ook Nederlanders. Wel aparte mensen maar je kan niet alles hebben. 

Na de rockshow eerst langs de balie om te vragen of we het programma in het Engels mogen ipv in het Duits. Leest iets makkelijker. En dan naar onze hut en slapen.

In onze hut ligt een papier van de kapitein. Wauw! Maar dat blijkt te gaan over de safety-drill. We hebben keurig de instructie op de tv gezien en we zijn netjes naar ons meldstation gegaan. Helaas zijn we "vergeten" een telefoonnummer te bellen. Dus moeten we het filmpje nog een keer kijken en bellen.  Oke, als dat het enige is...

Het was een lange dag. Nu ons bed in en morgen een zeedagje. BINGO!