I'm going to Graceland

Graceland! Je kunt niet naar Memphis gaan en Graceland overslaan. Wij waren er vroeg want je weet maar nooit hoe druk het wordt. Het was gelukkig niet zo warm...

De auto wordt op een parkeerplaats tegenover Gaceland gezet en we gaan naar binnen voor de tickets. Ondanks dat Iris haar studentkaart niet heeft krijgt ze toch de entreeprijs daarvoor. Ook de AAA status van onze ANWBkaart wordt gehandhaaft en dat scheelt dus 10% op de gehele entreeprijs. Want die prijzen kennen ze hier wel.

Daarna naar buiten voor de bus. We zitten in ronde 2 van 9 uur. Maar eerst onze foto! Dan de bus in. Die rijdt naar de overkant van de straat door open hekken heen en we zijn er. Dat was te voet ook te doen!  

Maar goed. Foto van de entree en dan met de audiotoer door het huis. Bizar dat een 22 jarige dit voor $100.000,00 heeft kunnen kopen. En alles is nog steeds zoals op de dag dat hij overleed.

Het is heel leuk om te zien, maar....het is klein! Ik had gedacht dat het een immens groot gebouw zou zijn, maar dat valt tegen. Het stuk grond eromheen, dat is veel. En bij ieder deel een achtergrond verhaal. Via de woonkamer naar de slaapkamer van zijn ouders. Dan door naar de eetkamer en de keuken. Via de tv kamer in de kelder naar de befaamde jungle-room.

Via de racketball hal waar nu een deel van zijn gouden platen hangen door naar de meditatietuin. Daar ligt de King begraven. Ook is er een memorial plate voor zijn doodgeboren broertje. Heel mooi om te zien. Maar dat is ook het einde van de rondgang. Dus na een laatste foto de bus weer in om aan de overkant van de straat weer uit te stappen. Het blijft een apart volk.

Ook konden we nog wat tentoonstellingen bekijken. De eerste die we deden was van zijn auto's. En natuurlijk onze favoriet: de pink cadillac. En natuurlijk alles op de foto. Vervolgens een deel over zijn leven in Tupelo. En daarna nog zijn vliegtuigen bekijken. Te gek om te zien hoe je als 9-jarige dochter op 10 km hoogte je verjaardag kunt vieren.

Voordat we terugrijden naar heg hotel nog even de was opgehaald. En ja, als Nederlander ben je al een bezienswaardigheid op zich met 4 lange mensen. Dus moest er een praatje gemaakt worden en kennisgemaakt met de sheriff. Maak je nog eens wat mee. 

Een byzonder einde van een byzondere dag. Morgen wordt het nog wat koeler en gaan we verder naar het zuiden. Met kans op regen (wat was dat ook alweer?)